Luke, 26 jaar

Luke was pas 8 jaar toen hij voor het eerst begon met het gebruiken van drugs. Hij is sindsdien drugsverslaafd en heeft in verschillende jeugdinstanties gezeten. Zijn familie betekent veel voor hem en ze hebben veel contact met elkaar. Hij heeft veel kansen gehad van zijn moeder en oma maar zij hebben hun handen van hem afgetrokken. Hij slaapt nu al jaren bij de nachtopvang in Alkmaar, DNO Doen.

Luke heeft vanaf zijn vroege jeugd te maken gehad met onveiligheid en drugsgebruik. Toen hij 13 jaar oud was is hij uit huis geplaatst door Jeugdzorg, hij heeft op verschillende instellingen gezeten maar werd vaak na een tijdje weggestuurd of overgeplaatst vanwege overtredingen en drugsgebruik. School lukte niet maar vaak had hij wel baantjes. Op zijn 16e werkte hij als stukadoor. Dat was leuk, maar in die tijd gebruikte hij ook dagelijks XTC/MDMA. Uiteindelijk is hij gesloten opgenomen bij Transferium Jeugdzorg, een grootschalige Jeugdzorg instelling in Heerhugowaard die ondertussen is opgedoekt.

"Ik mocht toen zes weken lang niet naar buiten en niet naar mijn werk.. Ik heb daar vaak herrie geschopt en ik ben vaak weggelopen. Dan liep ik een aantal dagen buiten rond, soms op mijn blote voeten".

Vanaf 18 jaar vervalt de gesloten opname voor Luke en gaat hij bij zijn grootouders wonen. Zijn oma heeft hem goed proberen te verzorgen en verder op te voeden maar dat ging niet. Er was veel ruzie, Luke bleef stiekem en openlijk drugsgebruiken en ging zijn eigen gang. Niet alleen zijn geld ging op aan drugs, ook verkocht hij zijn spullen om aan geld voor drugs te komen. Ook toen oma een heleboel meubels en spullen had gekocht voor Luke zijn eigen huis, heeft hij dat toen allemaal verkocht voor drugs. Zijn oma heeft het erg moeilijk met zijn drugsgebruik. Ze heeft haar handen van hem afgehaald en voelt zich vaak machteloos. Maar ze hebben veel contact en op de momenten dat het wat beter gaat met Luke mag hij langskomen.

Luke rookte zijn eerste joint toen hij 8 jaar was, samen met zijn oom. Sindsdien is hij drugsverslaafd, maar niet ongelukkig.

“Ik ga s ’ochtends vroeg naar de supermarkt, dan haal ik een broodje en een tien procentje, halve liter (bier). Ik laat me leven, ik ben gelukkig. In het weekend ga ik naar mijn familie, die van me houden en mij accepteren. Ze hebben liever dat ik geen drugs gebruik en mezelf verkloot, maar wat moet ik dan gaan zitten doen? Ik vind het leuk om kind te zijn, maar ik heb moeite met volwassen worden. Je moet wat als je zwerver bent. ”

Luke heeft verschillende woonplekken gehad. Toen hij 18 was woonde hij samen in een oud pand met een aantal jongens en meiden. Hij werkte toen bij Mankracht.

“We maakte er altijd een feestje van en daarna moest ik gewoon weer werken. Ik sliep met drie andere jongens en een paar meiden met matrassen op de grond. Een van die meiden is toen zwanger geraakt van mij. Ik vertelde haar dat ik dat niet aan zou kunnen en ze heeft het weg laten halen.”

“Je wordt wel dankbaar voor kleine dingen. Als ik kan douchen, eten en drinken krijg, dan is mijn dag al goed. Ik was ook enorm dankbaar voor De Pitstop. Bij de reguliere opvang lopen veel junks rond en daar werd ik in meegesleurd. Of ik zwierf rond over straat van 09:00 tot 18:00 uur. Zomers is dat nog te doen maar in de winter niet.”

Een aantal jaar geleden is bij Luke kanker vastgesteld. Hij heeft in de afgelopen jaren meerdere operaties en chemotherapie gehad. De ziekte, en de behandelingen die hij moest ondergaan waren extra zwaar, omdat hij daarnaast ook dakloos en verslaafd was.

“In die tijd sliep ik gewoon op straat. Mijn moeder ving me uiteindelijk op omdat het echt niet kon. Ik ben zelfs naar de Gemeente gestapt en gevraagd om urgentie maar dat kreeg ik niet. De band met mijn ouders is nu weer beter. Ik had het opgegeven omdat ik ziek was en dacht dat ik doodging. Ik begon toen ook met het gebruik van heroïne en crack. Ik ben recent gestopt met heroïne, daar werd ik doodziek van. Ik had een hekel aan chemo, daarom had ik een deal met Paul gemaakt. Ik ging mee naar het ziekenhuis, als we langs de Mc Drive zouden gaan.”

Luke heeft op alle plekken geslapen die je maar kan bedenken. In de trein, bus, caravan, op straat, op een boot, en in een tent.

“Ik heb ook wel eens in een park gestaan met mijn tent en een vuurtje gemaakt om eten klaar te maken. Vlakbij een supermarkt wordt veel eten weggegooid, daar haal ik dan wat uit. Ik heb wel eens bami uit de vuilnis gehaald, dan scheur ik blikjes open en warm ik daarin de bami op. Ik heb dan lekker gegeten, lekker gedronken, lekker geslapen met mooi uitzicht onder de volle maan, daar kan ik enorm van genieten.”

Luke heeft afgelopen zomer een zeilboot gekocht waarop hij kon wonen. Hij was daar erg blij mee maar had enkele weken later een aanvaring waardoor z’n boot gezonken is. Hij was op dat moment onder invloed en helemaal de weg kwijt. Zijn passie ligt bij boten. Hij zou graag op een woonboot willen wonen, net zoals zijn vader.

“Je betaalt een boot in een keer af, geen maandelijkse huur. Ik ga er binnenkort één kopen van elf meter vanuit Groningen. Als ik dan paranoia word van de drugs, kan ik gewoon weg en voel ik me weer vrij.”

"Ik word veel gediscrimineerd omdat ik bij DNO slaap, ‘het is voor nutteloze mensen’ ze noemen het ‘het afvoerputje van de maatschappij’. Toen ik achttien was rookte ik alleen een jointje en toen werd ik sociaal geaccepteerd. Bij DNO word je niet sociaal geaccepteerd en daar had ik in het begin moeite mee. Voor mijn vriendenkring was ik ineens een zwerver en zeiden dat ik maar naar DNO moest gaan. Ik heb ook op straat geslapen en in parkeergarages toen ik echt geen fut meer had. Toen werd ik geschopt door mensen omdat ik daar weg moest. Ik krijg vaak rare blikken als ik over straat zwerf. Ik heb voor veel dichte deuren gestaan. Lopend vanuit Alkmaar naar Den Helder om bij mijn moeder te slapen maar dat mocht niet. Ik ben ook wel eens van het perron gevallen en op het spoort terechtgekomen omdat ik zo dronken was. Ik viel op mijn schouder en ik had onwijs veel pijn. Niemand die mij hielp, ze keken alleen op me neer.”